← Back to MUSIC

δέντρο είχα στην αυλή μου
για παρηγοριά δική μου
δέντρο είχα συντροφιά μου
δέντρο κι είχα την υγειά μου

δέντρο δεν τρώω μόνο πίνω
κι άμα θέλω δε σε δίνω
δέντρο για όλη τη παρέα
κι επερνάγαμε ωραία

white snowy day
at a train station
i couldn’t stay
memories fade
like a flower I was born in a land, not in a nation

life on the way
forced emigration
never obeyed
this nonsense parade
like a flower Ι was born in a land, not in a nation

What is the role of a flower? It just exists…
(Jiddu Krishnamurti, 1895 - 1986)

ξημερώνουν νύχτες
με χαμόγελα πλατιά
από τη ζάλη
άλλοτε πάλι από φιλιά
θυμάμαι μου πες
όταν πετούσα εκεί ψηλά
οτί η αγάπη
είναι τ’ αδέσποτα σκυλιά

ξημερώνουν νύχτες
που ναι τα μάτια μας θολά
ή άλλες πάλι
σε μια πλατεία αγκαλιά
ξεχνάς τις λύπες
βλέπεις τα αστέρια εκεί ψηλά
μ’ ένα κεφάλι...

as the dawn breaks the day and leaves the night and your mind away
like a roma who don’t care if he can find any place to stay
like a roma that he has nobody to obey
if you set your eyes up in the sky you feel the milky-way
and the band is still playing, i want you shout “hey”
and the band is still playing, i want you shout “hey”

as the dawn breaks the day and you’re miles from home away
you’re living in a miracle that happens everyday
i remember dawns that my body was responding with delay
but the universe conspires and keeps me somehow in my way
and the band is still playing, i want you shout “hey”
and the band is still playing, i want you shout “hey”

ξημερώνουν νύχτες
που δεν μας νοιάζει άλλο πια
τι μέρα είναι
αν οι άλλοι πάνε για δουλειά
θυμάμαι μου πες
και γω κοιτούσα έτσι απλά
να ναι η ζωή σου
όπως τ’ αδέσποτα σκυλιά

ξημερώνουν νύχτες
που φτάνει μόνο μια ματιά
να ξεκινήσει
από μια σπίθα η φωτιά
ξεχνάς τις λύπες
μια μελωδία μοναχά
μέχρι τη δύση...

όταν ήμουνα παιδί
τό ‘χα κρύψει στην αυλή
iknowYaknow, iknowYaknow
μεγαλώσαμε μαζί
σαν απόγευμα η ζωή
iknowYaknow, iknowYaknow

δεν κατάλαβα γιατί μου έχουν μάθει στην ζωή
να φοβάμαι όλους αυτούς που ‘ναι ντυμένοι με στολή
το ψέμα να μου είναι εύκολο μα η αλήθεια όχι
κι οι άνθρωποι τριγύρω μου να θεωρούνται στόχοι
για κάθε βλάκα που το όπλο του τυχαία εκπυρσοκροτεί
για όλους αυτούς που αποφασίζουν στη Βουλή
εγώ κι εσύ, εσείς κι εμείς στην ίδια ιστορία
για όλα όσα γίνονται μου μένει η απορία

μήπως τό ‘κανες και σύ
όταν ήσουνα παιδί
iknowYaknow, iknowYaknow
πάρ’ το πάλι απ’ την αρχή
σε μια ελεύθερη ζωή
iknowYaknow, iknowYaknow

δε κατάλαβα ποτέ πως θα ‘πρεπε να λέω ναι
σε κάθε γραβατωμένο καριερίστα κυριλέ
σε κάθε κλουβί, σε κάθε κελί, σε κάθε εντολή, την κάθε στιγμή
είσαι πάντα ότι κάνεις όχι ότι βλέπεις στο κουτί
δεν κατάλαβα γιατί μου επιβάλαν στη ζωή
νά ‘χω το μίσος για αξία την αγάπη για ντροπή
να έχω το χρήμα για θεό, την υποκρισία για ιδανικό
και μη μου πεις ότι δεν ξέρω γιατί I know yeah I know

τώρα που ‘χω εγώ παιδί
θα του δείξω στην ζωή
iknowYaknow, iknowYaknow
μια κρυψώνα μυστική
κάπου πίσω στην αυλή

μια αφίσα του bruce lee
στον τοίχο κρέμεται
κι η στολή σου ξεχασμένη στο πατάρι
σαπισμένος στην TV
ο κόσμος καίγεται
το δελτίο των εννιά σ’ έχει σαλτάρει

χρυσό το κλουβί και μέσα του εσύ
είναι παιχνίδι του μυαλού η φυλακή σου
χρυσό το κλουβί μα που ‘ν’ το κλειδί
μήπως ήρθε η στιγμή;

balkan ninja
αντεπίθεση
resistencia
δώσε τρόπο στην οργή

νιώθεις το αίμα να κυλά
γίναν τα χέρια σου γροθιές
η αδρεναλίνη απ’ το κορμί σου ξεχειλίζει
πολιτικοί και διαφθορά
και ψέματα είν’ οι αφορμές
ξέρεις πως μια ζωή καλύτερη σου αξίζει

τα μάτια σου πια κοιτάνε μπροστά
απ’ το παράθυρο έξω βλέπουν τα όνειρα σου
τα μάτια σου πια γεμάτα φωτιά
μία λύση για όλα αυτά

balkan ninja
αντεπίθεση
resistencia
δώσε τρόπο στην οργή

χρειάζομαι τρελογιατρό
ένα χαρτί που να με δείχνει τρελό

τις περισσότερες φορές
μένουνε σκέψεις σιωπηλές
στάχτη και κάρβουνο
που το μυαλό μου καίνε

άλλες φορές διαστημικές
γίνονται άναρθρες κραυγές
από το στόμα μου
ξεφεύγουν τρομαγμένες

χρειάζομαι τρελογιατρό

χρειάζομαι τρελογιατρό
ένα χαρτί που να με δείχνει τρελό

μονάχα χρήμα και δουλειά
και η ζωή άδεια κυλά
χιλιάδες όνειρα
στη θάλλασα πνιγμένα

για τη πατρίδα τη μαμά
της μηχανής εξάρτημα
έι, μήπως τά ‘χω χαμένα

χρειάζομαι τρελογιατρό

κάθε που βγαίνω απ’ το σπίτι
με πλημμυρίζει η γειτονιά
κι ένα παράξενο σπουργίτι
μου τραγουδάει γελαστά

θά ‘μαι πάνω στο βουνό
θα σας βλέπω από εδώ

έχει μανία να μου θυμίζει
κάτι που ο ίδιος το ξεχνώ
μέρα που ο ήλιος την ορίζει
σαν τελευταία να τη ζω

θά ‘μαι πάνω στο βουνό
θα σας βλέπω από εδώ

πίνω και τραγουδώ
θά ‘μαι πάνω στο βουνό
χορεύω, γελώ
θα σας βλέπω από εδώ

πάω στο βουνό

θά ‘μαι πάνω στο βουνό
θα σας βλέπω από εδώ

i want your fist raised
under a burning sky
and be the raging force
they can't defy
i want your fist raised
behind the barricades
unleash your dreams in tune
with all that never fades

i want your fist raised
against your alibis
forget the prophets
that feed you lullabies
i want your fist raised
i wanna see you brave
become a part of
a massive tidal wave

i want your fist raised
this is your legacy
among the people
there's no supremacy
i want your fist raised
and your allegiance here
i want our future
to overcome our fear

i want your fist raised
a smile upon your face
a heart of love inside
that beats a drumming pace
i want your fist raised
it's not a mystery
i want you in it
until our victory

i want your fist raised

i want your fist raised
when we gather all
no matter what the race
we’re united all
i want your fist raised
we gotta dream of a dream
somebody told us before
so many years, don’t you think?

i want your fist raised
we better jump up and fly
is this the way to break through?
nevertheless we can try
i want your fist raised
so bring it up stiff and high
and come together,
shout: “let’s all unite”

when a bunch of small fish gather
then the big one meets the end

i want your fist raised
when we gather all
they always tried to teach you
that the big fish eats the small

i want your fist raised
let me hear your voice
waiting for a solution
is not your only choice

i want your fist raised
i want you out on the streets
are you hungry?
eat the rich

i want your fist raised